Οι ώρες περνάνε και ο πόνος γίνεται μεγαλύτερος...
Ο πόνος γίνεται οργή και η οργή μίσος. Πως μπορούμε όλοι εμείς να δεχτούμε αυτή τη τραγική κατάληξη επειδή μερικοί αποφάσισαν να γίνουν μάγκες πάνω στις πλάτες σου;
Πάνω στις δικές σου πλάτες Βαγγέλη...Βαγγέλης μας.
Όλη η Ελλάδα προσπαθεί να καταλάβει γιατί,γιατί να υπάρχει τόση κακία στον κόσμο αυτό,γιατί τόσα κόμπλεξ και γιατί να την πληρώνουν αδύναμα πλάσματα που δεν τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι σε αυτούς που μόνο μάνα δε τους γέννησε.
Οργή το μόνο συναίσθημα που στέκεται στο λαιμό μας σαν κόμπος που αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη και δεν πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται γι' άυτή τη τραγική κατάληξη δε θα φύγει ποτέ και όσο θα αυξάνονται τέτοια άσχημα περιστατικά o κόμπος θα γίνει μεγαλύτερος και θα πνίξει την Ελληνική κοινωνία.
Γιατί μια μάνα γεννάει ένα παιδί και έρχεται μια ομάδα ανθρώπων να στο πάρουν από την αγκαλιά σου;
Ποιος θα παρηγορήσει αυτή τη μάνα;
Ποιος θα κρατάει τον ώμο του δυστυχισμένου πατέρα
και ποιος θα πείσει την μικρή του αδελφή πως αν φέρει ένα παιδί στον κόσμο δε θα της το πάρουν από κοντά της μετά από άσκηση ψυχολογικής και σωματικής βίας από κάποιους νταήδες;
Κουράγιο σε αυτή την οικογένεια , κουράγιο σε όλους τους γονείς του κόσμου που παλεύουν να αναθρέψουν τα μικρά τους παιδιά και τελικά δε ξέρουν πως θα καταλήξουν.
Κουράγιο σε όλους τους Έλληνες που βλέπουν μια χώρα να καταρρέει όχι μόνο οικονομικά αλλά και ηθικά.
Ας είναι ο τελευταίος ΗΡΩΑΣ ο Βαγγέλης... ο Βαγγέλης μας!
Καλό ταξίδι παλικάρι...
Via
Via
